Sanie Św. Mikołaja

Agnieszka Wasilewska-Kolano

W odległej, śnieżnej i magicznej krainie, 
gdzie mróz świat maluje, a wiatr lekko płynie, 
Mikołaj szykuje swe magiczne sanie, 
bo czas już ruszać na świąteczne spotkanie.
Sanie lśnią złotem, czerwienią migocą, 
elfy spiesznie pędzą z pomocą. 
Prezentów góry piętrzą się w skrzyni, 
Każdy z nich świąteczny czas nam umili.
Renifery w uprzęży czekają w gotowości, 
Rudolf z czerwonym nosem aż lśni w całości. 
Przez miasta i wsie, przez góry i lasy, 
Mikołaj pędzi, nie tracąc czasu. 
Z workiem radości, uśmiechem, śpiewaniem, 
niosąc dzieciom szczęście przy każdym rozdaniu.
Więc spójrz przez okno w tę magiczną noc,
Zostaw ciastko, mleko i cieplutki koc.
Niech Mikołaj się posili i odpocznie sobie,
Niech otuli kocem swe zmarznięte dłonie.
Potem wzbije się wysoko saniami,
A nas zostawi z pięknymi prezentami.